Mijn naam is Donna Jansen en ik ben op 14 maart 1998 geboren met heupluxatie en heupdysplasie. Ondanks mijn handicap heb ik altijd alles gedaan dat ik wilde, maar ik ben altijd op de hoogte geweest van het feit dat naar mate ik ouder word, de klachten erger zullen worden. Helaas moest ik mijn geliefde sport tennis gedag zeggen op mijn 14e, na een aantal zware operaties. Het bleek toch dat ik niet de hele wereld aankon en ik niet onoverwinnelijk was. Dit was een zware klap om te verwerken en ben hierdoor mijzelf een beetje kwijtgeraakt. Twee jaar later begon het wel weer te kriebelen om wat te gaan doen en ben ik begonnen met rolstoeltennis. 

De rest is geschiedenis.... Nou ja, nog niet echt eigenlijk. Ondertussen heeft mijn sport mijn leven overgenomen en moet alles wijken voor mijn ambities en doelen. Sinds twee jaar ben ik echt druk bezig met tennissen, naast mijn studie en vanaf 2020 ga ik mij full-time op het tennis gooien. Ik ben sinds 2019 officieel speler binnen de Nederlandse Selectie en ik mag mijzelf topsporter noemen. Hoe gaaf is dat?! 

Ik had nooit gedacht dat een handicap het leven zo ontzettend mooi en leuk kon maken. Het reizen, het trainen, mensen ontmoeten en zoveel ervaringen op doen, zowel op de baan, maar ook als persoon. Ik heb mijzelf de afgelopen jaren beter leren kennen dan ooit.

Mijn ambities zijn groot, zeker omdat ik nog relatief kort bezig ben, maar ik wil vechten voor wat ik waard ben en ik ben heel benieuwd waar mijn plafond is. Als ik één doel moet noemen waar ik nu voor ga, dan is dat het spelen van Grand Slams voor de Paralympische Spelen in Parijs in 2024.

Rolstoeltennis is erg duur, alle trainingen, reizen, toernooien en bijkomende kosten moet ik zelf betalen. Ik leef van sponsoren en samenwerkingen met bedrijven. Heeft u nu ook zoiets van: 'Goh wat is dit tof!' neem dan even contact met mij op en dan kunnen we kijken of we iets voor elkaar kunnen betekenen!